Nazwa projektu: Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych

Zrealizowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 działanie 2.1 Adaptacja do zmian klimatu z zabezpieczeniem i zwiększeniem odporności na klęski żywiołowe, w szczególności katastrofy naturalne odraz monitoring środowiska

Okres realizacji: 2016-2023 r.

Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe
przy wsparciu Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych jako jednostki realizującej projekt (JRP)

Cel projektu: wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w nizinnych ekosystemach leśnych.

Cele uzupełniające:
•    odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
•    ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych.

Podejmowane działania były ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.

W ramach projektu realizowane zostały inwestycje związane z:
•    budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania zbiorników małej retencji, wraz z niezbędną infrastrukturą umożliwiającą czerpanie wody do celów przeciwpożarowych przez jednostki PSP;
•    budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania małych urządzeń piętrzących w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych oraz ochrony gleb torfowych;
•    adaptacją istniejących systemów melioracyjnych do pełnienia funkcji retencyjnych z zachowaniem drożności cieku dla ryb;
•    przeciwdziałaniem nadmiernej erozji wodnej – np. poprzez zabezpieczanie brzegów i stoków;
•    przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów).

O oddziaływaniu obiektów retencyjnych decyduje nie ich wielkość, ale liczba urządzeń w zlewni, co przekłada się na ich efektywność na dużą skalę. Budowane były w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji z zastosowaniem materiałów naturalnych. Ponieważ obiekty te spełniają głównie funkcje ekologiczne – z założenia są przyjazne dla środowiska. Wszystkie projektowane budowle zostały dostosowane do lokalnych warunków przyrodniczo-krajobrazowych, w tym w taki sposób, aby umożliwić swobodne przemieszczanie się organizmów wodnych.

Efekty

Za najistotniejszy, mierzalny efekt projektu uznano przede wszystkim retencjonowanie wody. Nie mniej ważny jest również wpływ małej retencji na ochronę przyrody: zbiorniki powstałe w ramach projektu nie tylko przyczyniają się do poprawy bilansu wodnego i uwilgotnienia siedlisk leśnych, lecz także stały się ważną ostoją wodnej fauny i flory, służą jako wodopoje dla leśnych zwierząt i pełnią funkcje biofiltrów.

Osiągnięte wskaźniki:

• objętość retencjonowanej wody: 2 544 674,61 mln m³
• pojemność obiektów małej retencji: 3 985 194,74 mln m³
• liczba obiektów piętrzących wodę lub spowalniających jej odpływ: 1 349 szt.

Wartość projektu

Całkowity koszt realizacji projektu: 246 495 660,08 zł

Kwota wydatków kwalifikowalnych: 191 222 163 zł

Kwota dofinansowania z funduszy europejskich: 162 538 838,55 zł

    Projekt pod nazwą „Ochrona obszarów pasa nadmorskiego przed nadmierną presją turystyczną – II etap” w ramach osi priorytetowej 11 Środowisko, działanie 11.4 Ochrona różnorodności biologicznej, współfinansowany w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Celem niniejszego projektu jest ochrona cennych siedlisk przyrodniczych wrażliwych na antropopresję poprzez ukierunkowanie ruchu turystycznego.

     W środę 17 października 2018 r. o godz. 14.30 przy udziale Nadleśniczego Nadleśnictwa Choczewo i Panów Marszałków Województwa Pomorskiego, w budynku Uniwersytetu Gdańskiego, na Wydziale Biologii została podpisana umowa na dofinansowanie projektu:

- wartość całkowita projektu: 3 430 562,26 zł,

- wartość dofinansowania (85%): 2 915 977,92 zł,

- wartość wkładu własnego: 514 584,34 zł

     Cały projekt jest kontynuacją działań z I etapu. Jego realizacja pozwoli na uporządkowanie ruchu turystycznego praktycznie nas całym obszarze pasa nadmorskiego znajdującego się w zarządzie Nadleśnictwa Choczewo. Bezpośrednią kontynuacją działań z I etapu jest modernizacja pozostałej części szlaku turystycznego do plaży na wysokości Wierzchucina, na terenie gminy Krokowa (szlak nr V). Planowane jest wyremontowanie dalszego odcinka szlaku wiodącego od drogi gminnej do plaży i urządzenie go, jako ciągu pieszego i rowerowego.

     Przedsięwzięcie polega również na modernizacji lub remoncie istniejącego szlaku turystycznego do plaży na wysokości Stilo, na terenie gminy Choczewo, połączone z nową organizacją ruchu turystycznego i przesunięciem jego ciężaru na wschodnie obrzeża obszaru Natura 2000 „Mierzeja Sarbska” (szlak nr VI). Planowane jest urządzenie tego szlaku jako ciągu rowerowego i pieszego z możliwością organizacji dowozu turystów przy pomocy pojazdów konnych i elektrycznych, a także dopuszczenie do ruchu osób niepełnosprawnych własnymi, przystosowanymi pojazdami (według zasad wynikających z ustawy o lasach), z wyznaczeniem kilku miejsc postojowych przy plaży. Szlak będzie uzupełnieniem dla traktu pieszego, który planuje urządzić Gmina Choczewo w granicach istniejącej drogi gminnej ze Stilo do plaży. W ramach projektu planuje się modernizację lub remont szlaku wiodącego od stanicy harcerskiej „Róża Wiatrów” i trasy rowerowej z miejscowości Osieki (szlak nr VII).

     Planowane jest urządzenie ciągu pieszo – rowerowego. Remont lub modernizację szlaku turystycznego wiodącego od miejscowości Białogóra do plaży na zachód od tej miejscowości (szlak nr VIII). Planowane jest urządzenie ciągu pieszo – rowerowego z możliwością organizacji dowozu turystów pojazdami konnymi, elektrycznymi i rykszami.

     Projekt zakłada także urządzenie na wymienionych wyżej szlakach, rozmieszczonych równomiernie obiektów małej architektury służącej odpoczynkowi (wiaty, ławy, stoły, kosze na śmieci) i edukacji przyrodniczej (tablice edukacyjne oprawione w stelaże).

     Ostatnim z elementów całego projektu jest urządzenie ścieżki przyrodniczo – leśnej zaczynającej się w sąsiedztwie szlaku turystycznego nr VII, której celem, poza edukacją społeczeństwa, będzie wyeliminowanie niekontrolowanego ruchu z wydmy lubiatowskiej, jego skanalizowanie i poprowadzenie tak by ograniczyć szkodliwy wpływ na wydmę.

TUTAJ znajduje się film dotyczący projektu.