Nadleśnictwo Choczewo gospodaruje na obszarze 18307 ha. W jego skład wchodzi 11 leśnictw i gospodarstwo szkółkarskie w Dąbrówce. Ale nadleśnictwo w swoim obecnym kształcie funkcjonuje dopiero od 1978 roku.

   Historia nadleśnictwa sięga czasów dużo odleglejszych, zostało ono bowiem powołane do życia 1 października 1945 roku. Już 2 lata później nastąpiła jego pierwsza reorganizacja. W jej wyniku powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 8205 ha. Składały się na nią lasy pochodzące z wielkich majątków ziemskich, lasy niemieckiego Urzędu Morskiego i lasy włościańskie. Stan ten, z niewielkimi zmianami, utrzymał się do roku 1960. Wówczas powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 8455 ha i składała się z 22 kompleksów leśnych podzielonych między 6 leśnictw: Górczyn, Zwartowo, Zakończyno, Wierzchucino, Szklana Huta i Choczewo.

   W 1973 roku połączono sąsiadujące ze sobą nadleśnictwa Łeba i Choczewo w jedno nadleśnictwo o powierzchni 15780 ha. W 1975 roku dołączono do niego leśnictwa Dębina i Salino z Nadleśnictwa Strzebielino (około 2400 ha), zaś w 1978 roku przejęto cały dawny Obręb Młot z Nadleśnictwa Strzebielino i część dawnego Obrębu Świślino z Nadleśnictwa Lębork. Jednocześnie przekazano część Obrębu Łeba, położoną poza ówczesnym województwem gdańskim, do Nadleśnictwa Lębork. W rezultacie, powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 17345 ha. Tak ukształtowane Nadleśnictwo Choczewo istnieje do chwili obecnej.

   Do istotniejszych zmian można zaliczyć przekazanie w 1991 roku do Nadleśnictwa Lębork 8 oddziałów, wchodzących w skład rezerwatu „Mierzeja Sarbska" oraz przejęcie gruntów po plantacji róży fałdzistolistnej po Gdańskim Przedsiębiorstwie Produkcji Leśnej „Las". W efekcie powierzchnia nadleśnictwa wzrosła do 17641 ha. Lata 90-te i czas obecny to proces przejmowania i zalesiania gruntów porolnych. W jego wyniku powierzchnia nadleśnictwa nieustannie wzrasta i wynosi obecnie 18307 ha.